Omdat het bedrijf functioneerde onder een Duitse directie werd het begin 1945 onteigend en doorverkocht aan de familie Herrewijn. In 1946 vestigde het bedrijf zich in Asperen, omdat het naoorlogse Rotterdam eerst opgebouwd moest worden.

In 1950 kwam de familie Thamer weer in het bedrijf terug. De oprichters werden namelijk kort na de oorlog vrijgelaten en ontving op grond
van de vele getuigenverklaringen over hun rechtschapenheid en menselijkheid een non-enemy declaration.

De Nederlandse staat betaalde de Thamers de opbrengst van de in beslag genomen en doorverkochte onderneming uit, op voorwaarde dat ze dit opnieuw investeerden. Samen met zijn leidinggevende capaciteiten en ervaring op het gebied van aluminium en andere metalen vormde dit geld de basis van een gezonde en structurele groei van Hermeta in de 50’er en 60’er jaren van de vorige eeuw.

Nu 100 jaar later hebben de kleinkinderen van de familie Thamer nog het merendeel van de aandelen in bezit.